Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Τερμίτα

πανό αλληλεγγύης στη Τερμίτα που αναρτήθηκε στον Βόλο από την inreverse

Οι καταλήψεις ανήκουν σε εκείνες και εκείνους που τους δίνουν ζωή

Ως συνέλευση ενάντια στο ελληνικό πανοπτικό –inreverse ,αλλά ταυτόχρονα και ως κομμάτι της κοινότητας της κατάληψης τερμίτας θέλουμε να κοινοποιήσουμε σε πρώτο βαθμό εδώ τι σήμαινε για εμάς η τερμίτα και η συν-υπαρξή μας εκεί όπως και να ορίσουμε το ανταγωνιστικό μας παρόν από την 4η Ιανουαρίου* και έπειτα.

Το εγχείρημά μας περιλαμβάνει την ανάγκη μας για τη διάχυση του αντιπατριωτικού και εντιεθνικού λόγου με ανθελληνικό πρόσημο. Η προσέγγιση μας στοχοποιεί την ελληνική κοινωνία διότι αναγνωρίζουμε την ιστορική της ευθύνη και επιλέγουμε να την αναδεικνύουμε καθώς πιστεύουμε πως η ελληνική καθημερινότητα διακατέχεται απο πολικότητες που καταπιέζουν/εξοντώνουν όσες/ους δεν χωρούν στην εθνική αφήγηση. Στην προσπάθειά μας οργανώνουμε δράσεις που επιτίθενται στον εθνικό κορμό, το κράτος, τον καπιταλισμό, το ρατσισμό, τη πατριαρχία υπό μια διαθεματική προσέγγιση και όχι αποσπασματική. Δηλαδή αναγνωρίζοντας τη δομική τους διασύνδεση στο επίπεδο λειτουργίας τους, όπως επίσης και τα δικά μας προνόμια από την πλευρά της κριτικής-πολεμικής μας . Επιπλέον προσπαθούμε να σταθούμε αλληλέγγυες/οι στο πλευρό των μεταναστών , των μειονοτήτων και εν γένει των «Άλλων» που πνίγονται στον ελληνικό βόθρο.
Η στεγασή μας στην κατάληψη τερμίτα και η συμμετοχή μας στην κοινότητα που τη συγκροτούσε υπήρξε ένα αναπόφευκτο γεγονός. Η τερμίτα για εμάς αποτελούσε το μόνο πολιτικό χώρο στην πόλη του Βόλου που μπορούσε να ενσωματώσει και να προβάλει τα περιεχόμενά μας.

Η ύπαρξη της κατάληψης τερμίτα στο Βόλο δεν ήταν για εμάς ακόμη μια κατάληψη που μας παρείχε συνελευσιακό χώρο. Οι συντροφικές σχέσεις που αναπτύξαμε εκεί ως προεκτάσεις των αναγκών, των επιθυμιών και των αρνήσεών μας ενίσχυσε ένα ήδη οικείο κινηματικό πεδίο όπου τα περιεχόμενα μας μπορούσαν να ενυπάρχουν να επηρεάζουν και να επηρεάζονται ειλικρινά με το πολιτικό θυμικό της κατάληψης. Η συσπείρωσή ομάδων, συντρόφων και συντροφισσών με αφορμή την επικείμενη καταστολή και την καμπάνια υπεράσπισης της, όπως και το πείραμα διοργάνωσης του 3ημέρου της τερμίτας το μάιο συνολικά από όλη πλέον την κοινότητα δημιούργησαν ακριβώς αυτό. Την κοινότητα. Μια κοινότητα ριζωμένη πάνω στην υπεράσπιση της ανταγωνιστικής στο υπάρχον καθημερινότητας . Μια κοινότητα όπου τα περιεχόμενα των ομάδων που την αποτελούν όριζονταν μέσω των ειλικρινών και εβδομαδιαίαιων διαδικασιών στο εσωτερικό της και μεταδίδονταν στις εξωστρεφείς της δράσεις. Η διαθεματική προσσέγιση και η ανάδειξη του φάσματος των εξουσιών και των καταπιέσεων στην ελληνική πραγματικότητα δημιουργούσαν την πολιτική αιχμή μιας καταληψιακής καθημερινότητας που λειτουργούσε και στη σφαίρα της κατειλημμένης στέγης. Όπως έχει ξαναγραφτεί από την πολιτική συνέλευση της τερμίτας «το σπίτι αυτό έχει φιλοξενήσει έναν πλούτο ταυτοτήτων, από αυτές που περισσεύουν και ενοχλούν την ελλάδα, την ορθοδοξία, την πατριαρχία, τον καπιταλισμό και τον γενικευμένο κομφορμισμό. Έχουμε συγκατοικήσει μετανάστες, εργαζόμενες, άνεργοι, έκφυλες, φεμινιστές, αναρχικές, αντιφασίστες, τρελοί, σκύλες, γάτοι, όχι με αυστηρό ταυτοτικό διαχωρισμό και γενικά το πείραμα σύνδεσής μας πάει καλά.»

Στην απέναντι πλευρά της κατειλημμένης όχθης (μεταφορικά και κυριολεκτικά) ο εχθρός είχε απ την αρχή ξεκάθαρη υπόσταση ως επενδυτικά σχέδια της ακαδημαϊκής λειτουργίας. Ως η πενεπιστήμιο θεσσαλίας Α.Ε.
Το 2016 το Π.Θ. ανακοίνωσε πως το κτιριακό συγκρότημα που συμπεριλάμβανε και τη κατάληψη Τερμίτα πρόκειται να “αξιοποιηθεί” για την επέκταση των εγκαταστάσεων του. Η ρητορική γνωστή: Στόχος η ανάπτυξη, η αναβάθμιση του ιδρύματος, οι ταλαίπωροι οι φοιτητές που δεν έχουν που να κάνουν μαθήματα, οι καημένοι οι καθηγητές που δεν τους φτάνουν τα φράγκα από τα ερευνητικά και θέλουν καλύτερα εργαστήρια. Από πίσω βέβαια αχνοφαινόταν το υπέρογκο δάνειο από την ευρωπαική τράπεζα επενδύσεων των 50 εκατομμυρίων και η νεοφιλελέ προοπτική των ερευνών που μυρίζουν θάνατο. (συμμετοχή στο πόλεμο εναντίων των μεταναστών βλ drone,θερμικες κτλ)
Η κατάληψη Τερμίτα ήταν ένας άλλος κόσμος απέναντι στο π.θ. και τα συμφέροντά του. Ένας χώρος ελεύθερης έκφρασης και ζύμωσης διαφορετικών ανθρώπων με στόχο τη ανάδειξη των κοινωνικών ανταγωνισμών και τη δημιουργία περαιτέρω ρήξεων. Ένα πολυταυτοτικό μείγμα, κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου που μαχόταν και θα μάχεται ενάντια σε όλες τις αξίες που βρίσκονται πίσω από τις φαμφάρες κάθε πρύτανη και κάθε αφεντικού για “πρόοδο”και “εξευγενισμό”. Ότι αγάπησε η Τερμίτα, λοιπόν, σε αυτό το κόσμο ήταν πάντα ενάντια του.

Πλέον, η απουσία της υλικότητας της τερμίτας μας αφήνει με περισσότερη οργή αλλά και δημιουργική ορμή για συνειδητή ενδυνάμωση της κοινότητας μέσα στο ζόφο. Οι σχέσεις μας ρίζωσαν και δοκιμάστηκαν στο όλο διάστημα υπεράσπισης της κοινότητας . Τόσο ουτως ώστε η πραγματική ρήξη μας με τις ακαδημαικές μπίζνες ,τις κρατικές μεθοδεύσεις , την πατριαρχία και τον ελληνικό βούρκο να μας ορίζουν τη συνέχεια της κοινότητας. Άυλης και υλικής. Ως inreverse πιστεύουμε στις βάσεις που θέσαμε στην κοινότητα και αναμένουμε όπως λέγαμε τη συνέχεια που εκκρεμεί.

Δύναμη και αλληλεγγύη στις διωκόμενες της τερμίτας
Άμεση άρση των διώξεων από το πανεπιστήμιο θεσσαλίας

*4η Ιανουαρίου 2018 ημέρα εκκένωσης και κατεδάφισης της κατάληψης τερμίτα από το πανεπιστήμιο θεσσαλίας μέσω μιας θεαματικής μπατσο-επιχείρησης που ακολουθήθηκε από 3 διώξεις συντροφισσών.

In reverse – Συνέλευση ενάντια στο ελληνικό πανοπτικό